دارم کم کم یاد میگیرم که یه سری چیزا رو جدی نگیرم . یا حداقل به خودم تلقین کنم که خیلی مهم نیستن . چیزایی که تا چند وقت پیش با شنیدنشون ( یا فهمیدنشون ) دو سه هفته میریختم به هم .
تصمیم گرفتم خودمم بشینم و تماشا کنم بازیای سرنوشتو ، خیلیم تلاشی واسه عوض کردنش نکنم که ...
تصمیم گرفتم این بار دیگه همه چی رو بسپرم دست خودش . فقط بدیش اینه که بعدا نمیتونی خِرِشو بچسبی که بی معرفت با ما هم !!!
فقط یه چیزیو میدونم ، همه این چیزا یه جایی اون گوشه ذهنم میمونه .
سلام.
ولی همیشه نمی شه این کا ر رو کرد. هرچقدر هم که سعی کنی نمیشه. البته راجع به خودم می گم.
سلام با تشکر از زحماتتون اگر فرصت داشتید یک سری به این ادرس بزنید مطالبش بسیار جالبwww.alcoran.blogsky.com
امممم....
دَتز آل...
باید یاد بگیریم که نشونه نگیریم
به قول سیمور گلس، این تنها حالتی اه که بعد از اینکه به هدف زدیم، خوشحال می شیم، چون فقط در صورتی که نشونه بگیری و به هدف بخوره، ضربه ات شانسی نبوده و از ته دل خوشحال می شی.
پس به سلامتی سیمور گلس، خودمون، و همه کسایی که نشونه نمی گیرند.